MASKARA

I - Pamagat MAGNIFICO (2003) Sa direksyo ni Maryo J. de los Reyes isang batikang director at isa rin sa mga award winning's at nominado sa iba't ibang parangal. Maayos at maganda ang pagkakadirek niya sa pelikulang ito. Napakaepektib ng ginawa niya at nagging makatotohanan at sobrang nakakaiyak ang istoryang ito. Kaya masasabi kong isa ito sa pinakamagandang drama na aking napanood. Dahil sa ganda at maayos na kinalabasan ng pelikula ito masasabi kong 5/5 ang direksyon nito.   II - MGA TAUHAN Magnifico   ✓ Pikoy - Ang bida sa kwento - Isang batang namulat sa kahirapan sa murang edad   ✓ Edna (Lorna Tolentino) -Ang Ina ni Pikoy na walang trabaho   ✓ Gerry (Albert Martinez) - Ang ama ni Pikoy na isang Karpintero   ✓ Lola Magda (Gloria Romero) - Ang Lola ni Pikoy na may Stomach Kanser ✓ Helen (Isabella De Leon) - Ang bunso sa magkakapatid na may Cerebral Palsy.   ✓ Miong (Danilo Barrios) - Ang panganay sa magkakapatid na natanggalan ng Sc

  PANIMULA: I – PAMAGAT:   GAPO (at isang putting Pilipino, sa mundo ng mga Amerikanong kulay brown) Ang pamagat na “GAPO”   ay pinaikling pangalan mula Olonggapo. Kung bakit   ito ang pamagat ay malinaw na sinasabi na ang buong takbo ng istorya ay nasa mga pangyayari sa Olonggapo.. Ang mga Pilipino sa Gapo ay biktima ng diskriminasyon at pang aalipin ng mga Amerikanong mapang abuso.Ang pamagat ay naghahatid ng kahalagahan na mabigyang pansin ang mga pangyayari sa Olonggapo.   Nagkalat ang bahay aliwan at restaurant. Ang mga hostess at waiter ay abala sa pag iistima sa mga parokyanong Amerikano. Sa kwentong makikilala natin ang ibat’ibang   tauhan tulad ni Michael Taylor Jr, dalawampung taong gulang,isang folk singer sa Freedom Pad sa Olongapo na malaki ang galit sa mga Kano dahil sa ginawang pag-iwan ng mga ito sa kanyang inang si Dolores kaya wala siyang kinalakhang ama. Magdalena naman ang pangalan ng nagi ng kaibigan ng k anyang ina na kina launay umaruga dito hanggang sa ito

  Lumang Bahay Sa probinsiya ng   Nueva Vizcaya nagkayayaan kaming   magbakasyong magbabarkada, sa isang lumang bahay na walang tao dun kami tumuloy para sa maexperience ang mga bagay na minsan lang namin magawa sa tanang buhay namin. Naging maganda ang unang pagtigil sa bahay nayun ngunit sa kabila non ay may mga kaluskos akong naririnig, mga ingay ng kapaligiran ngunit sa isang dako ng aking tainga ay may narinig akong umiiyak at tumatawag ng “mama”. Pero hindi ito naririnig ng mga kaibigan ko kaya tumigil ako at nanahimik lang sa isang tabi kaya nagsaksak ako ng earphone upang mawala ito sa aking pandinig. Hinayaan ko nalang ang mga pangyayari ng gabing yun at sumabay sa agos ng buhay.   Lumipas ang mga araw at linggo nakauwe ang bawat isa ng   matiwasay ngunit sa parte ko ay palagi na akong binabangungunot ng mula noong uwe namin galing sa bakasyon. Hindi ko malaman kung bakit wala namang ibang nangyari kundi yung iyak lang na aking naririnig. “mama” mama” mama” antayin mo ak